WORKSHOP THEATER

 

Tijdens de activiteitenweek hebben we onder andere een workshop theater gekregen in de gymzaal. We begonnen met wat oefeningen om je stem op te warmen. Zo moesten we op verschillende toon hoogtes met zijn alle door de zaal heen gaan zingen/schreeuwen. Daarna begonnen we met de echte workshop

 

We gingen met zijn alle in een rondje staan en moesten allemaal een beweging laten zien die echt bij jezelf past. Ik deed, net zoals veel ander kinderen, de beweging die je maakt als je aan het hockeyen bent. Niet echt origineel dus, maar het mocht. Daarna moesten we met z’n alle door de zaal heen lopen en als de docent een cijfer zei moest je de beweging doen die daarbij hoorden. Zo moest je opeens een langzame dood sterven, heel hard huilen of een ode aan de economie docent meneer Nelle zingen. Bij dat laatste begon iedereen uit volle borst Geertje te roepen.

Na deze oefening deden we nog een hele kleine oefening waarbij je met een bepaalde emotie een verhaaltje over een krant moest vertellen. De rest van de klas moest dan raden welke emotie het was en als de klas het goed had geraden had je het dus goed gedaan

 

Nadat we met de vorige oefening klaar waren was het tijd om wat meer te gaan acteren. Met de klas moesten we een woord bedenken, dat werd uiteindelijk kip door Milo, en dat op verschillende manieren zeggen. Zo had je vier plekken in de gymzaal waar je naar toe moest lopen en op de eerste plek moest je kip blij zeggen, op de tweede plek verdrietig, op de derde plek boos en op de vierde plek bang. Dit was vaak eerder lachwekkend dan dat je er daadwerkelijk iets van leerde. Na deze oefening kregen we even een paar minuten pauze om wat te eten of te drinken.

 

Na de pauze was het al weer tijd voor de laatste drie oefeningen, de eerste bestond uit het vertellen van een klein verhaaltje. Eerst moest je dat op een neutrale toon doen en daarna kreeg je van de docent een emotie waarop je het moest vertellen.

Bij de tweede oefening gingen we met z’n alle in een cirkel staan en begon er één persoon in het midden. Die persoon wees iemand aan, de aangewezen moest snel door zijn knieën zakken en de personen die links en rechts van de gehurkte persoon stonden moest met hun handen een pistool maken en ‘beng’ roepen. Alsof er dus een pistool afging. De persoon die dat als eerste deed mocht blijven staan, de ander moest zitten en dat deden we tot er nog één persoon over was.

Bij de derde en laatste oefening gingen we met z’n alle in een cirkel zitten met onze ogen dicht. Samen moest je gaan tellen, maar er mochten niet twee mensen tegelijk hetzelfde cijfer zeggen. We begonnen bij 1 en kwamen vaak ook niet verder dan 1.

Al met al was het een leerzame, maar toch vooral leuke workshop theater.

 

RONDLEIDING ‘TINGUELY’ IN HET STEDELIJK MUSEUM

 

Op dinsdag 11 oktober moest iedereen bij de ingang van het Stedelijk Museum verzamelen. Alle jassen en tassen werden, net zoals in alle andere musea, in een grote bak op wielen gedaan en de rondleiding kon beginnen. Nog voordat we de echte zalen met museumstukken in kwamen zagen we al wat creaties van Jean Tinguely. De creaties hingen namelijk aan het plafond en moesten dienen als lampen. Het viel al meteen op dat de creaties voortdurend in beweging waren en het gemaakt was van oude spullen. Dit klopte ook want Tinguely maakten zijn machines van oude troep.

 

Toen we verder liepen zagen we erg aparte kunstwerken die je zelf kon laten bewegen en onwijs veel lawaai maakten. Dat kon je namelijk om de zoveel tijd doen door op een grote rode knop te drukken die voor het kunstwerk stond. Ook waren er werkstukken die je niet zelf kon laten bewegen en je moest maar geluk hebben als je, zonder al te lang wachten, het een of ander zag bewegen. We bekeken werkstukken zoals Gismo, Mengele-Totenanz en le Cyclograveur.

Tinguely maakten ook kunstwerken die hij vervolgens liet ontploffen. Deze ewrkstukken konden we natuurlijk niet echt zien ontploffen, maar er waren filmpjes van opgenomen die we in een kleine zaal op verschillende monitoren konden bekijken.

 

Nadat we veel kunstwerken lawaai hadden horen maken, zien bewegen en zien ontploffen kwamen we als laatste aan bij een heel klein cafeetje in het museum. Je mocht er met één persoon tegelijk naar binnen en als je om je heen keek dan zag je nep mensen aan de bar zitten en achterin aan tafeltjes in het café. Deze mensen hadden alleen geen normaal hoofd, maar een klok in plaats van een hoofd. Een beetje griezelig als je het mij vraagt.

 

Na het kleine cafeetje hadden we alle kunstwerken van de kunstenaar Jean Tinguely gezien en was de rondleiding alweer voorbij.

 

ARCHITECTUURROUTE